Liefde vieren, ook als er iemand wordt gemist

Een bruiloft is één van de mooiste dagen van je leven. Een dag vol liefde, geluk en verbinding. Maar soms voelt er ook iets dubbel… omdat iemand er niet meer bij kan zijn. Een ouder, grootouder, vriend of ander dierbaar iemand die je zo graag naast je had willen hebben tijdens de ceremonie.

Als trouwambtenaar hoor ik het vaak: “We willen er iets mee doen, maar we weten niet hoe.” En dat snap ik. Het gemis is voelbaar, en toch wil je de dag luchtig en liefdevol houden. Daarom deel ik in deze blog mijn tips om ruimte te geven aan het gemis – zonder dat het te zwaar wordt. Liefdevol, zacht en passend bij de sfeer van jullie dag.

Benoemen is helen

Het lijkt een klein gebaar, maar het uitspreken van het gemis tijdens de ceremonie maakt een wereld van verschil. Door er kort bij stil te staan, haal je de lading ervan af. Het wordt minder beladen – juist omdat je het niet negeert.

Maar let op: het is geen memoriam. De huwelijksceremonie is geen rouwdienst. Het is jullie moment om de liefde en het leven te vieren. En precies daarom is een zachte, respectvolle benoeming aan het begin van de ceremonie zo waardevol. Het geeft erkenning aan het verdriet, maar laat daarna ook ruimte om écht te genieten.

Een liefdevol begin: kleine gebaren die groots voelen

Als trouwambtenaar adviseer ik vaak om het gemis al aan het begin van de ceremonie een plek te geven. Dat haalt de emotionele 'angel' eruit, waardoor je daarna met een lichter hart door kunt naar het vieren van de liefde.

Mooie manieren om dat te doen:

• Een kaars aansteken bij de opkomst, speciaal voor de persoon die gemist wordt. Ik benoem dit moment tijdens de ceremonie, zodat het liefdevol zichtbaar wordt gemaakt.
• Een foto van de dierbare op een speciaal plekje in de ceremonieruimte. Subtiel, maar aanwezig.
• Een tastbare bijdrage van diegene: misschien draagt de bruid een armband die van oma was, of een stropdas van vader bij de bruidegom.
• Een broche met een foto van de dierbare, verwerkt in het boeket of aan je kleding.
• Een briefje of gedachtekaartje verstopt in je binnenzak – iets dat niemand ziet, maar jij wel voelt.

Kleine, persoonlijke elementen die groots aanvoelen – zonder dat ze de ceremonie overschaduwen.

Een symbolisch slot: erkenning aan het einde

In sommige gevallen, vooral als het gaat om een ouder die wordt gemist, voelt het juist mooi om daar aan het einde van de ceremonie nog even bij stil te staan. Bijvoorbeeld vlak voor het ja-woord.

Dan zeg ik bijvoorbeeld:
"Ik heb hier voor mij staan [naam], dochter van [naam ouders] – ook als één van hen er niet meer is. Een kleine zin, met een diepe betekenis.

Tot slot: ruimte voor liefde én gemis

Het is jullie bruiloft, en het is helemaal oké als daar ook een traan bij hoort. Verdriet en vreugde bestaan naast elkaar – en maken een ceremonie vaak juist extra puur. Als trouwambtenaar is het voor mij een eer om die balans te bewaken. Om ruimte te geven aan wat er is, zonder dat het de dag overschaduwt.

Want ja, iemand wordt gemist… maar vooral omdat er zo veel liefde was. En dat mag gevoeld worden.